«لا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُمْ بَعْدَ إيمانِكُمْ إنْ نَعْفُ عَنْ طائِفَةٍ مِنْكُمْ نُعَذِّبْ طائِفَةً بِأنَّهُمْ كانُوا مُجْرِمِينَ».^۱

الحديث :

۱۲۲۵۳.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :عَلَيكُم بِطاعَةِ مَن لا تُعذَرونَ بِجَهالَتِهِ.^۲

۱۲۲۵۴.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :ثَلاثَةٌ لا عُذرَ لِأحَدٍ فيها : أداءُ الأمانَةِ إلَى البَرِّ و الفاجِرِ. و الوَفاءُ بِالعَهدِ لِلبَرِّ و الفاجِرِ، و بِرُّ الوالِدَينِ بَرَّينِ كانا أو فاجِرَينِ.^۳

۱۲۲۵۵.عنه عليه السلام :ثَلاثَةٌ لا يُعذَرُ المَرءُ فيها: مُشاوَرَةُ ناصِحٍ. و مُداراةُ حاسِدٍ. و التَّحَبُّبُ إلَى النّاسِ.^۴

۲۵۳۵

الإقرارُ اعتِذارٌ

۱۲۲۵۶.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :الإقرارُ اعتِذارٌ. الإنكارُ إصرارٌ.^۵

۱۲۲۵۷.عنه عليه السلام :رُبَّ جُرمٍ أغنى عَنِ الاعتِذارِ عَنهُ الإقرارُ بهِ.^۶

(انظر) التوبة : باب ۴۶۶.

«عذر مياوريد. هر آينه بعد از ايمانتان كافر شديد. اگر گروهى از شما را ببخشيم، گروهى ديگر را چون مجرم بودند عذاب مى دهيم».

حديث:

۱۲۲۵۳.امام على عليه السلام :بر شما باد فرمانبرى از كسى كه در نشناختن او عذرتان پذيرفته نيست.

۱۲۲۵۴.امام صادق عليه السلام :سه چيز است كه هيچ كس درباره آنها عذرش پذيرفته نيست: برگرداندن امانت به صاحبش نيك باشد يا بد وفاى به عهد با نيك و بد، و نيكى كردن به پدر و مادر، خوب باشند يا بد.

۱۲۲۵۵.امام صادق عليه السلام :سه چيز است كه انسان درباره آنها معذور نيست: مشورت كردن با خيرخواه، و مدارا كردن با حسود، و دوستى ورزيدن با مردم.

۲۵۳۵

اعتراف كردن، نوعى پوزش خواهى است

۱۲۲۵۶.امام على عليه السلام :اعتراف [به گناه] نوعى پوزش خواهى است؛ انكار (عدم اعتراف به گناه) پاى فشردن [بر آن ]است.

۱۲۲۵۷.امام على عليه السلام :بسا جرمى كه اعتراف به آن از عذرخواهى بى نياز مى كند.

1.التوبة : ۶۶.

2.نهج البلاغة : الحكمة ۱۵۶.

3.الخصال : ۱۲۳/۱۱۸.

4.بحار الأنوار : ۷۸/۲۳۲/۲۸.

5.غرر الحكم: ۱۷۹و۱۸۰.

6.غرر الحكم : ۵۳۴۴.